Zwijmelen op Zaterdag: Het kronkelpad

Vandaag blik ik terug op weer een etappe van het Hildegard Von Bingen Pelgrimspad die mijn vriendin Natasja en ik in April liepen. 


Wandeldag 5. Etappe 4.
20-04-2024 (mooie datum hè?).
Etappe Monzingen-Disibodenberg. Ongeveer 15 km.

 
Wat een dag, wat een dag. Ik weet gewoon niet waar ik moet beginnen. We vertrokken vanmorgen om 9 uur en we waren rond 20 uur vanavond pas weer thuis. Ik kón niet meer. Zoveel gezien, zoveel gelopen. Ganz kaput.
Ik begin gewoon maar bij het begin.


De dag begon al leuk met de bakker die luid toeterend voor kwam rijden met zijn verkoopwagen. De verse broodjes gingen mee in de rugzak. Het gebak in de koelkast voor vanavond.

 

We gingen vlot van start. We hadden intussen ontdekt waar in Monzingen we de stempels voor onze pelgrimspas moesten halen (daar hadden we gisteren na de regenachtige etappe geen zin meer in om dat uit te zoeken): in de bakkerij. Natuurlijk!
Trots op onze stempels en gewapend met een kaneelbroodje gingen we op pad.

Het weer was iets vriendelijker dan gisteren. Hop, het dorp uit, klimmen naar boven.
Ik was een beetje bang dat alle etappes op elkaar zouden lijken, maar vandaag was weer heel anders dan gisteren. De etappe was maar 15 kilometer. Daar hebben we, omdat het parkeer- en routetechnisch handiger was, nog een stukje vanaf geknipt, en dat stukje plakken we aan de route van morgen vast.

Veel wijnvelden. Veel asfalt. Ook wel eens lekker. En door leuke (Nußbaum, Bad Sobernheim) en minder leuke dorpjes (de meeste dorpjes waar we doorheen lopen zijn gewoon dood).



In Nußbaum pauzeerden we even onder een pelgrimsafdakje, hadden we een leuk gesprek met de beheerders daarvan, en hebben we erg moeten lachen om de vuilnisman die luid bellend aan een trekkoordje liet weten dat hij de vuilnis op kwam halen. Zo jammer dat het me hier niet lukt om een filmpje hiervan te plaatsen :-) . 

Genoten van het allerlekkerste kaneelbroodje ever!

Vanaf daar werd het weer wisselvallig. Regenjas aan. Regenjas uit. Vestje open, vestje dicht. Handschoenen aan... nee, toch te warm.

Lunch onder de kersenboom

Nog meer koolzaadvelden

We namen uitgebreid de tijd om alles te bekijken. Troffen eindelijk wat kerkjes aan waarvan de deuren níet gesloten waren. Veel informatieborden gelezen over de kennis die Sint Hildegard had.

Het inspiratiebord hieronder sprak mij bijzonder aan. Het ging over de visie die Sint Hildegard had over ziekte en gezondheid: lichaam en geest kun je hierbij niet van elkaar scheiden. 
Een holistische mensvisie, toen al! Ik vond het mooi! 

Op weer ander borden stonden afbeeldingen uit haar boeken van de visioenen die ze had. 
De cirkel van dit bord was naast de kerk als een mozaïk in de tuin verwerkt. 

De heilige Sint Disibod

Sint Hildegard. Altijd afgebeeld met een boek in haar hand 

Altijd even een kaarsje branden in de kerk. Licht en warmte verspreiden is altijd goed! 

Toen we in Staubernheim bij de auto kwamen, was het toch al laat. Het eindpunt zou nog een paar kilometer verderop op de Disibodenberg liggen, bij het klooster waar Sint Hildegard gewoond had. Dat zou betekenen dat we nog een klein uurtje heen zouden moeten lopen, de kloosterruïne bekijken, en dan weer terug naar de auto. Morgen zouden we dan dat stuk nóg een keer moeten lopen.
Kleine Tas kwam met een beter plan: nu de etappe beëindigen, met de auto naar het klooster rijden. Op het gemak het klooster bekijken en morgen de etappe weer oppikken waar we vandaag geëindigd waren.

Dat was een prima idee. Omdat we niet meer verder hoefden te lopen hadden we alle tijd om de kloosterruïne te bekijken. Bijzonder, dat we daar écht op de plek liepen waar Sint Hildegard ook gelopen heeft.

zo mooi, dat frisse groen overal

uitzicht op vanaf Disibodenberg op ??? Geen idee meer. In de volgende etappe zullen we erdoorheen lopen en zal ik het vertellen. 

een doolhofje... natuurlijk moest dat ook belopen worden, alsof we nog niet genoeg meters hadden gemaakt vandaag 

  
Pas rond 20 uur waren we weer thuis. Pizza in de oven en naar binnen geschoven, glaasje wijn erbij. En nu heerlijk op de bedbank de dag overdenken en de etappe van morgen voorbereiden.

En het liedje? 
Ik plaatste al eens 'a crooked road'van Darell Scot. 
Omdat ik slechts bij uitzondering een nummer dubbel plaats, plaats ik nu een nederlandse versie van dit nummer van 'De mannen van Naam'. Ik ben het afgelopen jaar erg van dit liedje, zowel de engelse als de nederlandse versie gaan houden. 

Wil je mee zwijmelen? 
Plaats dan hier je link. 

You are invited to the Inlinkz link party!

Click here to enter