Kaalslag

Op een mooie herfstdag, een paar weken geleden, kwamen er met grof geschut een paar graafmachines de straat in rijden. Binnen een paar uur hadden ze, over een lengte van ongeveer 50 meter, alle bosjes uit de grond gerukt. De bomen mochten blijven staan.

Een paar weken lang wachtten de buurtbewoners geduldig op de nieuwe beplanting. Die zou er immers vast wel komen. Maar er kwam maar niets. Sterker nog... er werden geeneens mannetjes langs gestuurd die de omgeploegde grond weer netjes vlak kwamen leggen.

De derde week verscheen er een mannetje met een wagen met een paar kuub grond. De buurvrouw heeft dat mannetje toen aan zijn jasje getrokken om te vragen wat nou eigenlijk de bedoeling was. Nou... niks dus eigenlijk.  Er wordt gras gezaaid, en dat wordt af en toe gemaaid.

De oppergroenvoorziener kwam later langs en belde aan (bij de buurvrouw). Hij vertelde dat het onderhoud van de struiken en planten te duur is. Tussen nu en 2014 zal in fases het hele parkje één grote grasvlakte worden. In heel de stad zullen op verschillende plekken de groenvoorzieningen verdwijnen.

Beetje jammer dat we hierover niet waren ingelicht.
En ook een beetje jammer dat we met de buurt niet de mogelijkheid gekregen hebben om hier zelf oplossingen voor te vinden.

Inmiddels heeft de hele buurt zijn handtekening gezet onder een brief aan de burgemeester (van de buurvrouw). De buurvrouw is inmiddels doorgedrongen tot de krant en de burgemeester. Ik hoop dat ze ons zullen horen.

Vanavond trof ik Jip huilend aan in bed. Hele dikke tranen, en ontzettend boos. Boos, omdat alle struiken weggehaald zullen worden. Ik heb hem uit bed gehaald, en gezegd dat hij beter iets kon doen met zijn boosheid. Afleiding zoeken, of slaan op zijn boksbal. Maar daar had hij geen zin in. We besloten dat hij beter een brief kon schrijven aan de burgemeester.
En zo geschiedde:


Boose Brief!!!!!!

Hallo burgemeester van b... .

Ik ben Jip.

En ik ben BOOS verdrietig en ik wil niet dat u ons groen weg haalt.

Alles gaat om geld echt alles niks om natuur kinderen enz.

Wat is belangrijker natuur en kinderen en ouders of geld

Ik schrijf dit omdat je heel veel natuur weg haalt zometeen is er geen verstop plaats meer

Geen vliegen voor spinnen en vogels waarom? omdat u veel groen weg haalt

Kom op alles echt alles draait om geld

Wat u moet doen is het groen terug plaatsen

Zo word het veel mooiër hier zometeen zitten er kinderen ziek tuis om dat ze niet

Kunnen spelen sorry hoor maar dit is gekkenwerk plaats het groen terug alstublieft

Doe het doe het voor mij voor vrienden foor vogels spinnen en kinderen dit is wat ik moest zeggen tegen u

 Groeten van Jip

Uit een mail (van de buurvrouw) hebben we het mailadres van de burgemeester gepikt. De brief van Jip ligt morgen klaar in zijn postvakje.

Ik zal de voor en na foto's eens laten zien. Dan zullen jullie zijn boosheid begrijpen....

Zo was het:

herfst 2011

En zo is het geworden, ook de grote dennenbomen zullen binnenkort verdwijnen:

herfst 2012

Wat zonde hè?

Autistische SinterklaaS

In de herhaling...

Ik heb hem al eerder geblogd, maar ik kon hem op mijn blogspot niet terugvinden, dus hij mag nog een keer.

Ook Sinterklaas blijkt flink wat autistische trekjes te hebben!

(Klik op de foto om hem te vergroten.)

De H is van.....

Jip zat vanavond met zijn vader naar "The Big Bang Theory" te kijken. 
Hoe moet ik het omschrijven... The Big Bang Theory is een grappige tv-serie, met nerdy-personen en nerdy grapjes. Ik keek vanavond met een half oog mee. 

De setting was als volgt:

Howard en Bernadette liggen in bed en bespreken met elkaar welk onderzoek ze gaat doen bij haar nieuwe werkgever.
Bernadette zegt: 'ik heb gekozen voor onderzoek naar voortijdige ejaculatie-problemen'. 
Howard glimlacht een beetje ongemakkelijk en vraagt: 'Waarom?'

Bernadette zegt: ' Ik kon kiezen tussen onderzoek naar voortijdige ejaculatie-problemen, of hartkwalen. Maar omdat we geen van beiden last hebben van hartkwalen, heb ik gekozen voor onderzoek naar voortijdige ejaculatie-problemen'.

Na een paar seconden nadenken hoor ik Jip vragen: "Papa, wat zijn eigenlijk hartkwalen? "

Haha.... dat ik nou nèt die vraag even niet verwachtte! Lang geleden dat ik zo hard heb moeten lachen. 
Jip heeft vanavond geschiedenis geschreven en kan deze terugverwachten bij zijn levensloop op zijn bruiloft: 
" De H is van hartkwalen...'' 



Overigens bleef het een half uurtje later verdacht stil toen ik een tweede vraag verwachtte:
We keken inmiddels naar een ander programma, en er was een presentator op zoek naar een oma, die mee wilde doen aan een Granny-Gang-Bang (ja, waar kijken we naar, zo op de vroege vrijdagavond ??? ).
Toen verwachtte ik van Jip de vraag: "Papa, wat is eigenlijk een granny?" ... Maar die vraag die kwam niet :-)

scheiden

Met afgewend hoofd gooi ik de emmer leeg. Wat is dat toch een goor klusje, dat GFT-emmertje leeggooien. Ik adem oppervlakkig  door mijn mond en doe een stap achteruit. Pardoes valt het plastic zakje ook in de GFT-container. Het ligt te diep. Ik ga hem er écht niet uitvissen!

Hoe gaat het nou verder met deze lading compost? Wordt hij afgekeurd? Krijgt iemand nou straks allemaal plastic fliepertjes in zijn tuin? Of zijn daar ‘mannetjes’ voor, die alle plastic rommel eruit vissen?

Overigens…. Ik zou er beter gewoon geen zakje bij moeten gebruiken.  Zonde van dat plastic zakje; die is te vies om te verzamelen in de plasticbak en die gaat rechtsreeks de grijze container in. En géén  zakje gebruiken en steeds dat vieze emmertje soppen? Nee, dat gaat me te ver.

Moet je nou zien wat een milieustraat het is geworden hier. Rest, GFT, papier, lege pet-flessen, glas, chemisch... En nu is daar ook het plastic bij. Gelukkig worden de containers binnenkort vervangen voor een kleiner formaat. Had ik niet beter grotere kunnen houden? Stel dat we volgend jaar per kéér gaan betalen in plaats van per gewicht… dan snij ik mooi mezelf in de vingers.

En wat is nou eigenlijk beter? Een papieren melkpak weggooien? Of een plastic  fles laten recyclen? Ja, je melkpak omspoelen en bij het oud papier doen... maar ik blijf niet bezig. En dan dat schuldgevoel als ik eens een jampotje bij het restafval doe. Moet ik die glazen potjes eigenlijk omspoelen?  Vragen, vragen… en schuldgevoelens…. het valt niet mee, al dat ge-recycle.

En wat ik met de resten van mijn wietplantage doe? Ik weet eigenlijk niet hoe dat hoort. Daar staat niks over in de afvalgids. Ik breng het maar naar een afgelegen plek in het bos… ik zie dat iedereen dat doet ;-).

WE-300 is een schrijfoefening/uitdaging van Plato: Schrijf een verhaal/blog van exact 300 woorden over een bepaald woord, maar gebruik dat woord niet in de tekst. Dit keer was het woord: scheiden. Meer lezen/meedoen? http://platoonline.wordpress.com/

betrapt

De combi 9-jarige dochter en iphone zorgt vaak voor leuke verrassingen.

Regelmatig gaat Janneke met mijn iphone aan de haal kom ik foto's tegen van de wereld zoals zij hem ziet.

het nieuwe nagellakje, dat zo goed bij haar smoothie past

de voeten in mama's hoge hakken

een mooie tekening

zelfportretjes, gek (oeps, dit gaat ze niet leuk vinden) , cool, boos, zo neutraal mogelijk, blij, close-up....

foto's van verkleedpartijen met vriendinnetjes

foto's van Jip

of deze... ook van Jip ??? wel heel cool

of in het ergste geval... een foto van haar moeder, die in slaap viel terwijl ze samen The Voice keken....

Zucht....

Hoeveel strafpunten zal ik haar hiervoor geven? 

capriolen

Gisteren had ik met een paar moeders ( 40+ ers) en een paar meiden (leeftijd van 9 tot 14 jaar) een uitje naar een uitvoering van de Spaanse Rijschool uit Wenen in Rotterdam. En het was LEUK! Leuk om met een paar meiden op stap te zijn en leuk om de mooie uitvoering te zien. En het was ook wel een sprongetje voorwaarts hoor. Een sprongetje in het gedrag van mijn 9-jarige Janneke als ze met een paar pubers op stap is.

De reis met de Metro erheen was alleen al hilarisch.... Dit provinciaaltje wordt weleens neerbuigend bekeken , maar weet toevallig wel even te vertellen hoe het allemaal werkt met die OV-kaarten en de randstadrail. Niet dat dat nou allemaal even vlekkeloos verloopt... maar oh, oh... wat is het grappig als je met groep dames op stap bent die het allemaal maar half snappen.

Voor aanvang konden we nog net even winkelen op Zuidplein. Janneke rende alsof ze niet anders gewend is achter de meiden aan de roltrap op op zoek naar de vetste kinderkleding. Ze is geslaagd voor een prachtig kerstjurkje. Zonder het gevaar te zien (dat ik wel zie... this is Rotterdèm, mèn...) ging ze alleen met de meiden macDo.nalds binnen om een ijsje te scoren.
En ja, sommige dingen blijven leuk om te doen. Met zijn allen gierend van het lachen jezelf in een pasfotohokje proppen en dan een foto maken. Dat was 20 jaar geleden al zo, dat is nu zo, en dat zal over 20 jaar misschien nog leuk zijn. Vroeger kostte dat een paar gulden. Nu maken de slimmerds zelf een foto met een mobiel. De moeders sloegen even over... bang dat het hokje uit zijn voegen zou barsten.

Maar waar kwamen we ook alweer voor? De Spaanse Rijschool natuurlijk. Slechts één keer in de 5 jaar in Nederland te zien, en de meiden verheugden zich er al op sinds maart.

Het was mooi en vooral ook heel leerzaam.
Het was goed dat ik met een paar 'kenners' op pad was, want een hoop dingen ontgingen me gewoon. Het is bijvoorbeeld heel knap om een paard om de paar passen van been te laten wisselen. Of om een paard in galop te laten gaan, terwijl het tempo niet versnelt. Ik had niet eens door dat het een galop was, zegmaar... of de beenwisseling ontging me totaal.

Wat heb ik allemaal geleerd?

Als iemand zegt: wat heeft dat paard een mooi behang, dan bedoelt hij de manen en de staart, en eventueel de sokken. Met name als je een Fries paard bent (die deden het voorprogramma, prachtig!) is het een compliment als iemand tegen je zegt dat je een mooi behangetje hebt. Het is me nog nooit eerder opgevallen dat (bijna?) alle Friese paarden van die mooie lange manen hebben!

Kijk wat een mooi behang! 

Wat ik bijvoorbeeld nog niet wist, is dat de Lippizaners bruin geboren worden. Met een jaar of 9 hebben ze hun eigenlijke witte kleur. Sommige Lippizaners blijven bruin. Die worden dan ingezet als mascotte.

Ik heb nog nooit stilgestaan bij de term 'capriolen'. Het wordt weleens tegen me gezegd dat ik weer mooie capriolen uithaal, meestal bij een onhandige actie, maar gisteren werd er ook aangekondigd dat de paarden ook een capriool zouden doen. En het werd gebracht alsof het het summum van de paardensprongen was. 

Bij een capriool staat het paard op zijn achterste benen, en op zijn hoogste punt slaat hij uit met zijn achterste benen. En ja... het zag er echt heel mooi uit! De term betekent letterlijk geitensprong, en is oorspronkelijk een sprong die een paard doet als hij door een belager wordt aangevallen. 

Hieronder zie je een Levade: Het paard balanceert op zijn achterste benen. 

En bij een Courbette komt het paard hierbij ook nog eens los van de grond: 

Nou ja, ik ben in één keer helemaal bijgepraat over de Hoge Rijkunst, over werken vanuit de hand, over een dubbele teugel die wordt gebruikt bij dressuur (ja, al vaker dressuur op tv gezien, maar ook die dubbele teugel was me ook nog niet eerder opgevallen), over werken boven de grond, over werken met de lange teugel, noem het maar en ik weet het ;-).

Om half 12 stonden we weer op de Metro te wachten, en ver na éénen was ik met een slapend klein meisje van nog maar 9 jaar op de achterbank weer thuis. Vanmorgen vertelde dat ze weet waar ze haar spreekbeurt over gaat houden :-).

De foto's heb ik geplukt van het internet, maar mijn nichtje heeft zelf foto's gemaakt. Zodra deze op het www staan, ga ik ze vervangen.

ik wil even iets delen

Tim Ribberink dus...
Hij heeft het leven achter zich gelaten omdat hij zijn hele leven bespot, getreiterd, gepest en buitengesloten is.
Ik ken hem niet. En meestal raken berichten over mensen die ik niet ken me niet heel erg diep.
Maar hier moest ik gisteren gewoon om huilen.

Zijn ouders hebben ervoor gekozen om met naam en toenaam te benoemen wat er aan de hand was. En op facebook/twitter is de discussie in volle gang.

En ja... dingen die je op jezelf of op je naasten betrekt, die raken je nou eenmaal meer.
En ik kan alleen maar hopen dat Jip nooit meer door dit soort dingen beschadigd zal worden.

Hoe erg moet het zijn om dagelijks naar een plek (school, werk) te moeten waar je je niet veilig voelt? Hoe erg moet het zijn als je op ieder willekeurig moment vernederd kan worden? Hoe erg moet het zijn om niets goed te kunnen doen? Als je altijd de verkeerde kleren draagt, als alles wat je zegt belachelijk wordt gemaakt, als je wordt uitgelachen bij alles wat je doet? Of als het niet je kleding is, maar iets dat bij je hoort?  Je haarkleur, de stand van je benen of de grootte van je oren...

Maar ook als het pesten minder zichtbaar is... Hoe erg moet het zijn als je altijd wordt buitengesloten, als je nooit wordt uitgenodigd om ergens aan mee te doen? Of ook erg... als je gewoon niet gezien wordt door de rest van de groep?

Hoe fijn is het dan om een veilige haven te hebben? Je huis bijvoorbeeld. Maar ook thuis houdt het pesten niet op. Op de computer, via hyves, twitter, facebook, gaat het pesten tegenwoordig gewoon door, en kan het zomaar zo zijn dat je 24 uur per dag, óók in je veilige haven, geconfronteerd wordt met vernederingen. Hoe erg is het als je je zelfs thuis niet meer veilig kan voelen?

Bij Jip heb ik maandenlang zijn zware gang naar school en zijn tegenzin gezien. Hoe dapper is hij geweest dat hij iedere dag toch maar ging? Hoe miskend moet hij zich gevoeld hebben dat zelfs de meester niet zag wat er gaande was? Hoe eenzaam zal hij geweest zijn als er in de pauze niemand met hem wilde spelen?

Vragen waarbij ik alleen maar naar het antwoord kan gissen. Waar ik me vanalles bij kan voorstellen, maar hoe het echt van binnen voelt? Ik hoop het antwoord nooit te weten.

Voor Jip hebben we het tij kunnen keren. En ik hoop echt dat dit NOOIT, NOOIT, NOOIT meer gaat gebeuren.

En voor Tim is het te laat.
Het enige wat we kunnen doen is dit delen. Delen, zodat er meer aandacht komt voor de schade die pestgedrag kan aanrichten. Delen, zodat er meer aandacht is voor wat pestgedrag nu eigenlijk is. Overal. Op school, op het werk, op de sportclub, op de vereniging, op stageplaatsen...
Delen zodat dit pestgedrag stopt. Delen,  zodat we allemaal gaan nadenken over hoe we elkaar, ook de mensen die net een beetje uit de pas lopen, niet helemaal stoer zijn, kwetsbaar zijn of zich net een beetje onhandig gedragen, gewoon, normaal kunnen respecteren. Delen, zodat we hier ook naar gaan handelen!





Uit de nieuwsberichten heb ik begrepen dat de ouders overdonderd zijn door de storm van reacties die het bericht heeft losgemaakt. En ja, door dit te plaatsen draag ik er ook toe bij, hoe klein mijn kring ook is. Ik kan alleen maar hopen dat ze het oké vinden. Dat de aandacht die het krijgt deze verschrikkelijke gebeurtenis misschien een heel klein beetje zinlozer maakt... 

de schaal van het universum

Hoe klein is nou eigenlijk het kleinste deeltje dat bestaat?
En hoe klein is dat nou eigenlijk ten opzichte van het allergrootste dat bestaat?
Wat is het grootste ding op aarde?
En hoe groot is het grootste ding op aarde ooit door mensenhanden gemaakt?



Vanmorgen belandde ik op de volgende site:

http://htwins.net/scale2/ 

Al scrollend vlieg je van groot naar klein en terug.
Echt heel gaaf gedaan.

Enne... mij was het ontgaan, maar Jip zag het direct:
Kijk eens op de site hoe groot de virtuele wereld van Minecraft is!
64.000 kilometer! En dat terwijl onze aarde slechts een diameter heeft van 12.700 kilometer.
Ik vrees dat Jip voorlopig nog niet is uitgespeeld.

Wij zijn natuurlijk fan van de e-coli-bacteriën. En die zijn ongeveer net zo groot als een chromosoom of een rode bloedcel. Informatie waar je in het dagelijks leven niet zo heel veel aan hebt, maar wat ik wel leuk vind om te weten.
En dan nog zijn de afstanden zo groot, of juist zo klein, dat ik me er geen voorstelling bij kan maken.

Ik wens jullie veel scroll-plezier!