Emergo (12)

 Zondag 28 februari

We hobbelen de weken een beetje door. 
Ik ben zelf veel thuis, M. is veel in het vakantiehuisje. 
Een enkele keer zijn we samen in ons 'oude' huis. 
Dit weekend ben ik bij mijn vriendin. Ze kent M. en mij ook al ongeveer 100 jaar dus ze snapt precies hoe de vork in de steel zit. En ik hoef haar niks uit te leggen over gescheiden zijn. 
Ik krijg een rete-gul kado van haar en haar ex waar ik echt ondersteboven van ben. Jemig... mensen gunnen me echt zoveel! 
Ik heb een heerlijk weekend. Traditioneel maken we een plaatpizza en eten we pannenkoeken met ijs en chocola. En we drinken natuurlijk Hugo (zij) en wijn (ik). 
Op zondag wandelen we een kunstroute in Rotterdam. Een zalige, zonnige dag. Ik voel me blij en ontspannen. 




Dinsdag 2 maart 

Gisteren een lange werkdag van 7.45 tot 20.30 uur. 
We moeten wat over hebben hè, voor elkaar als collega's. 
Ons huis werd deze dag  verkocht. We hebben de volmacht al ondertekend dus we merkten er niks van. 
Vandaag moet ik ook extra werken. 
Mike is thuis want de auto, die stomme veel te dure bak, die al een paar jaar weg moet maar er nog steeds staat, moet voor de APK. En natuurlijk: hoge kosten. 
Het liefst weiger ik er aan mee te betalen want ik verwijt M. dat hij niet hard genoeg zijn best heeft gedaan om hem te verkopen in het verleden. En ik stond al niet achter de aanschaf. Maar ja... hij wou het graag. Soms moet je elkaar je speeltje gunnen. 
Uiteindelijk delf ik het onderspit. Die wagen hoort nu eenmaal bij de boedel, dus moeten we de kosten nog samen dragen. Het loopt hoog op. M. vertrekt weer naar het vakantiehuisje. Met ruzie weg gaan is nooit leuk. 
Daarbij komt: mijn moeder zou vandaag jarig zijn en ik mis haar enorm. 
Ik heb het echt even slecht vandaag. Maar... ik leer al: ook op slechte momenten mag ik mensen bellen, en verrèk... het helpt. 

Donderdag 4 maart

Er is er één jarig hoera, hoera, dat kun je wel zien dat ben ik! 
Ik begin de dag met tekenen voor mijn hypotheek. 
Dubbel feest. Nu nog heel even wachten op de bevestiging van de bank, en dan kan ik echt officieel mijn rondedansje doen! 
We houden vooralsnog de sleuteloverdracht op 18 maart. De tijd gaat snel. Het zou hooguit een paar dagen eerder worden. 
Ik krijg ontzettend veel lieve cadeautjes, kaarten, berichtjes, bloemen enzo. 
Ik voel me geliefd :-) . 
Van M. krijg ik een goed gevulde gereedschapskist. 
Van mijn zoon een heerlijke douchemousse. 
En van mijn dochter een prachtig gedicht geprint op plexiglas. Voor in mijn nieuwe huis. 
Dikke tranen hoor! Maar nu van ontroering. 

Zaterdag 6 maart

Ik kan niet slapen en om 5.30 uur besluit ik op te staan en naar het strand te rijden. Ik wil de zon daar op zien komen. Ik voel mezelf belachelijk maar ik heb geen spijt. 
Het is prachtig! Het licht schijnt zo mooi op de zee. De schuimkoppen lichten prachtig op doordat de zon er laag over de duinen op schijnt. 

Om half 9 ben ik uitgewandeld en ga ik naar M. Hij is al in het vakantiehuisje. 
We moeten vandaag de caravan schoonmaken: hij wordt verkocht. 
Gelukkig hebben we mooi weer en klaren we de klus in harmonie. 
Bij een nieuw leven horen nieuwe bestemmingen. Of oude bestemmingen in een andere vorm.
Ik bedank, in de stijl van Mari Kondo, de caravan voor bewezen diensten en de fijne tijden en ik hoop dat een ander gezin er fijne tijden mee gaat beleven. 

Zondag 7 maart 

Een applaus voor mezelf: 
Ik heb zojuist internet geregeld, gas en licht, en een man die de boom om komt halen. 
Ik geef mezelf echt een schouderklopje. Weer wat hobbels genomen.