Zwijmelen op Zaterdag: Happier than ever

Klik hier als het nummer niet laadt op je telefoon 

Mijn eerste vakantie in mijn uppie zit erop. Het is voor herhaling vatbaar. De plek hielp mee. Een beschutte oude boomgaard met om me heen rustige mensen en kippies. En een aanhankelijke kat die vrienden met mij wilde worden maar ik niet met haar. Ze zeggen het over katten hè? Ze weten precies welke schoot ze uit moeten zoeken: die van degene die ze met rust zal laten. Een camping vol schoten om te kiezen... de mijne moest ze hebben.

 

Helemaal alleen was ik niet. Mijn vriendin Kleine Tas kwam een nachtje logeren en mijn nichtje Brie was mijn veilige back up voor als ik het echt niet leuk zou vinden.
Wat ik fijn vond? Het niets hoeven zeggen, niets hoeven overleggen. Mijn eigen gang gaan. Geen mensen om me heen die geen zin hebben in waar ik zin in heb. Mijn gedachten laten gaan. Resetten.
Wat ik minder fijn vond? Dat er in de nacht niemand was om me op te warmen. Ik heb het af en toe gewoon retekoud gehad!


Met kleine Tas een dagje de tourist uithangen in Oudewater was fijn. We zijn gewogen in de Waag en niet te licht bevonden. Jammer… we zijn geen heks.

Vanmorgen stuurde Janneke mij een nummer van het kersverse album van Billie Eilish door. Happier than ever. En het nummer dreunde binnen. Ja. Het was mooi en geruststellend om te ondervinden dat ik het in de vakantie ook in mijn eentje gezellig kan hebben. 'Happier than ever' is voor mij nog wat hoog gegrepen, maar het leven is wel beter dan het lange tijd geweest is. Ik vind het nummer prachtig. De sound is in het begin wat retro. Vervolgens bouwt de spanning op. Je voelt dat er iets gaat gebeuren en dan gaat ze los. En dan het einde, als ze klaar is met zingen, dan hoor je haar in de verte nog schreeuwen. Heel onheilspellend met die distortions op het einde. 
Het nummer raakte me van het begin tot het eind. 

Wil je mee zwijmelen? Plaats dan hier je link.

You are invited to the Inlinkz link party!

Click here to enter

Zwijmelen op Zaterdag: Guaranteed

Klik hier als het liedje niet laadt op je smartphone. 

Sinds ik vorige week hoorde over de quote van Peter R. de Vries 'On bended knee is no way to be free' zit dit liedje in mijn hoofd. Ik heb het zo vaak geluisterd het afgelopen jaar. 

Er zitten zoveel stukken tekst in die me raken. 
Sowieso de zin waar het nummer mee begint. 

Maar ook de zin: 
Got a mind full of questions and a teacher in my soul, And so it goes.

Ik heb het afgelopen jaar zoveel vragen in mijn hoofd gehad. Maar ook heel veel geluisterd naar mijn 'innerlijke stem'. En ik was ervan overtuigd dat die 'teacher in my soul' mij de weg wel zou wijzen. En dat klopte. Want ik ben verder gekomen dan ik ooit had durven dromen. 
En hij heeft me geleerd dat mijn intuïtie niet faalt. Nooit! 

En dan de zin waar mijn zoon zichzelf in herkent: I knew all the rules but the rules did not know me.

Het is zo'n mooi nummer 
De hele film (waaruit dit nummer komt) is overigens prachtig. 
Ik heb hem al vaker genoemd: Into the wild. Ga hem zien als je hem nog niet hebt gezien. 
Of lees het boek. Maar dan mis je de mooie muziek :-) 

On bended knee is no way to be free
Lifting up an empty cup I ask silently
That all my destinations will accept the one that's me
So I can breathe

Circles they grow and they swallow people whole
Half their lives they say goodnight to wives they'll never know
Got a mind full of questions and a teacher in my soul
And so it goes

Don't come closer or I'll have to go
Owning me like gravity are places that pull
If ever there was someone to keep me at home
It would be you

Everyone I come across in cages they bought
They think of me and my wandering but I'm never what they thought
Got my indignation but I'm pure in all my thoughts
I'm alive

Wind in my hair I feel part of everywhere
Underneath my being is a road that disappeared
Late at night I hear the trees they're singing with the dead
Overhead

Leave it to me as I find a way to be
Consider me a satellite forever orbiting
I knew all the rules but the rules did not know me
Guaranteed

Wil je meezwijmelen? 
Plaats hier je link. 

You are invited to the Inlinkz link party!

Click here to enter

Zwijmelen op zaterdag: I won’t back down

 

https://youtu.be/N8i5NLyXZdc

Liever rechtop sterven dan op je knieën leven. 

Memento Peter R. de Vries

Wil je ook je zwijmel plaatsen? 
Plaats hier je link.

You are invited to the Inlinkz link party!

Click here to enter

Zwijmelen op Zaterdag: Chan Chan

Klik hier als het liedje niet laadt op je telefoon 

Een liedje om te dromen over verre oorden. Waar we dit jaar ook waarschijnlijk niet zullen komen. 
We mogen al blij zijn als we een buurland kunnen bezoeken. 

Ik hoorde hem van de week weer eens op de radio. En ik was vergeten hoe fijn dit liedje is. 

Tja... ik neem alvast in mijn hoofd afscheid van mijn Duitsland plannen. Ik zie het niet gebeuren. 

Maar ik heb wel al op voorhand mijn vakantie 'veraangenaamd'. 
Kent u deze ergernis? Dat je je tent bij het inpakken nevernooitniet meer terug krijgt in je tenttas?

Ik ga hier geen last meer van hebben. Ik tekende de tenttas na, en maakte hem aan alle kanten een tikkie groter. Mij krijgen ze niet boos deze zomer :-). 

Nou, heb een fijn weekend allemaal. Ondanks de kater van de stijgende besmettingen en de 'nieuwe' beperkingen. 
Ik heb er zelf niet zo heel veel last van. Mij maakt het niet zoveel uit waar mijn tent staat.
Maar die puber van me... die ziet haar tweede zomer en haar vakantie nu echt verloren gaan. Die heeft het er echt wel lastig mee.

Mee zwijmelen? 
Plaats hier je link! 

You are invited to the Inlinkz link party!

Click here to enter

Zwijmelen op Zaterdag: Beautiful People

Klik hier als het liedje niet laadt op je smartphone. 

O.....dat weekend van vorige week... ik kan er weer weken op teren. 

Ik heb mijn 'forumvriendinnen' al vaker genoemd: een club dames met wie ik inmiddels al 17 jaar contact heb. Vooral online. Soms in real life. 

We zijn begonnen als vraagbaak over borstvoeding. Toen mijn Prulleke dus echt nog een prulleke was. 
Natuurlijk kwamen daar ook andere vragen bij en inmiddels is er denk ik geen onderwerp te bedenken wat nog niet besproken is. Het forum groeide mee met de fases van onze kinderen en intussen zijn er al een paar dames bij die oma zijn geworden! 

We kennen elkaars verhaal. Althans. Van sommigen kennen we hun verhaal. Sommigen zijn heel open. Het forum zelf is immers besloten. Ik heb nog nooit eerder een club mensen om me heen gehad die opener, ruimdenkender en behulpzamer is dan deze club mensen. 
We zitten verspreid door heel Nederland (hmmm... eigenlijk wel verspreid over de wereld) en soms ontstaan er lijntjes van hulp van de ene persoon in Zeeland, naar een andere persoon in het noorden van het land. Of iemand die het moeilijk heeft wordt net even de winter door geholpen. Zelf heb ik ook het afgelopen jaar veel steun gekregen van de forum-dames. En stuk voor stuk zijn we binnen die groep allemaal zulke mooie, sterke vrouwen. De één met grote problemen. De ander met kleine problemen. En het valt me op dat er binnen de groep wel heel veel mensen met kinderen zijn die allemaal nèt een extraatje hebben waardoor het allemaal niet altijd even soepel loopt in het leven. Het kan zijn dat we gewoon een doorsnede zijn van de Nederlandse bevolking en dingen als autisme, hoogbegaafdheid of weet ik wat voor 'gedragsproblemen' gewoon heel veel voorkomen. (Ik zet het woord gedragsproblemen tussen aanhalingstekens omdat ik vind dat het gedrag het kind vaak niet het probleem is, maar dat het probleem is dat de buitenwereld er niet mee om kan gaan). Het kan ook zijn dat wij ouders, die online wel heel makkelijk kunnen communiceren, ergens ook wel een soort van 'tik van de molen hebben' die we doorgegeven hebben aan onze kinderen. Ik heb geen idee. Fijn is het wel, dat we veel herkenning kunnen vinden bij elkaar, en elkaar betere tips kunnen geven als de alom bekende dooddoener: 'Geef hem maar een weekje met mij mee, dan leert hij het wel af'. 

We gingen dus een weekend kamperen. In de Betuwe. Wederom zat ik in een boomgaard. 
Iedereen ging lekker doen waar hij zin in had. Wilde je wandelen in je uppie? Prima. Samen met iemand fietsen? Ook goed. Met een subgroepje een supgroepje vormen om op de Linge te gaan suppen? Wie wilde haakte aan. En oja... en er werd ook gehaakt natuurlijk. Want daar houden heel veel dames van op het forum. 
Samen eten? Gezellig. Maar als je liever in je eentje voor je tent je pannetje soep op wilde warmen: niemand die dat raar vond. Het was echt een warm bad van lieve, gezellige en warme mensen om me heen. Ik moest bijna huilen toen ik zondagmorgen weer vertrok. 

Dus ja. Wij mooie, sterke vrouwen. Elk met ons eigen verhaal. Onze geschiedenis. Onze talenten. Onze hulpvaardigheid. Onze prachtige kinderen, die nu hun weg nu zoeken naar volwassenheid. 
Beautiful People..... 

Meezwijmelen? plaats hier je link: 

You are invited to the Inlinkz link party!

Click here to enter