Ze hadden zelf vast niet door hoe mooi en hoe waar de tekst was.
Als ik dan 28 kinderstemmetjes hoor zingen, dan wordt mijn moederhartje week en biggelen de tranen over mijn wangen...
Wie zingt kan niet dicteren
Wie lacht schreeuwt geen bevel
Wie danst kan niet marcheren
Maar vertellen kan hij wel...
laat het weten:
het verhaal van vrede is
het geloof in hoop en liefde
is het licht in duisternis
(geschreven door de muziekmeester himself)
En wat ik dan zo gek vind... ik ben de enige bij wie je het ziet, maar ik hoor altijd dat iedereen hetzelfde voelt.
Ik roep gewoon hierbij alle watjes op om voortaan gewoon je tranen te laten stromen.
Nou hier nog een watje... jij vertelt het... ik lees het... ik zie het voor me... ik lees verder... ik interpreteer de tekst en zie de snuitjes die het zingen voor me (leeftijd mijn jongste uk)... ik heb nog geen noot gehoord... en ik zit nu te sniffen...
BeantwoordenVerwijderenOké ...
BeantwoordenVerwijderenMaar dan vraagt mijn dochter gelijk: Mam wat is er?
Prachtige tekst. Ik zou ook sniffen als kinderen dit zongen. Je bent geen watje.
BeantwoordenVerwijderenSlik....
BeantwoordenVerwijderenDie muziekmeester moeten ze een lintje geven....wat een prachtige tekst!
Hele fijne dagen Natasja samen met je dierbaren!!
Groetjes,
Marion
Prachtige tekst! Alleen raak ik merkwaardig genoeg nooit zo onder de indruk van zingende kinderen. Sorry... Maar de tekst vind ik zo mooi, dat ik 'm opgeslagen heb.
BeantwoordenVerwijderenDankjewel.
Mooi gedaan van die muziekmeester. Hij schrijft het en levert het gevoel erbij.
BeantwoordenVerwijderenEn met tranen is niks mis. Laat ze inderdaad maar stromen. Aan stoer gedrag heb je ook niks.