aftellijstjes

Ik ben niet zo'n wintertype. Neem nou zo'n ochtend als vandaag... Je staat op, je gaat aan de gang, en naarmate de ochtend verstrijkt moet je steeds meer lichten aan doen. Ik word daar meestal niet zo heel erg vrolijk van.

Het is vandaag het aftellijstje die me erdoorheen sleept. Deze week telt radio Veronica af. Van 2000 naar 1. Een reisje door de tijd. Het is me gelukt om de radio aan te krijgen. Sinds we digitaal gegaan zijn met de radio en tv is het niet altijd een vast gegeven dat dat lukt. Twee zappers, 3 aan-knopjes die geactiveerd moeten worden,  en dan ook nog in de juiste volgorde... soms lukt het me geeneens om de radio aan te krijgen (ik hoor de echo van mijn moeder..). Vanmorgen had ik in één keer de magische combinatie te pakken, en de radio staat hard. Over de boxen! Daar is namelijk nog een extra handeling voor nodig. En daarbij moet ik eraan denken dat ik de tuner op de 'tv-stand' zet. Wat ook weer zo totaal niet logisch is, omdat ik radio ga luisteren. Afijn, Tarzan kan het me honderd keer uitleggen Het blijft niet hangen. Meestal roep ik de kinderen erbij. En die zitten op school. Het is dus een klein wonder dat het is gelukt.

Heb je er weleens over nagedacht hoe je je computer afsluit? Je wilt dus stoppen met wat je aan het doen bent op de PC. Je gaat naar 'start'.... Ja.... Je gaat naar 'start'omdat je ergens mee wil stoppen. En dan ben ik het eigenlijk al kwijt. Vast door een man bedacht ;-) Zo is het ook met de radio aan zetten. Niet te volgen!

Terug naar mijn aftellijstjes. De reisjes door de tijd. Vandaag staat het huishouden op het programma, en ik moet koken voor het jaarlijkse kerstdiner van de naaiclub. Met de radio hard aan, zodat ik hem boven en onder de afzuigkap ook nog kan horen gaat dit vast een lekker dagje worden. Aan veel liedjes kleeft een herinnering, een gevoel. En laat ik nou zo gezegend zijn dat ik bijna alleen maar fijne herinneringen heb. Zelfs de verdrietige herinneringen worden overschenen door de warmte van mensen om me heen die me hebben kunnen steunen. Mooi hè, om dat te kunnen zeggen.

Als Veronica klaar is met aftellen gaan we door op radio 2: de albumtop-zoveel. Daar waar Veronica redelijk voorspelbaar is, is radio twee dat net iets minder. Van de meeste albums laten ze 2 nummers horen. Eén grote hit, en een wat minder bekend nummer. En die minder bekende nummers, daar luister ik voor. Dat zijn altijd van die fijne verrassinkjes.  Op het einde van het jaar, als Radio 2 aftelt, heb ik veel ritjes naar de randstad gepland staan. Autorijden is geen hobby van me, maar met de juiste muziek kan de rit me niet lang genoeg duren.

Gisteren las ik dat van goede muziek je bloedvaten  wijder open gaan staan. Vandaar, dat hardlopen met de ipod op zo lekker gaat, dacht ik toen.

Aanstaande vrijdagavond doe ik mee aan een spinningmarathon van 8 uur 's avonds tot middernacht. Het thema: een reis door de tijd! We beginnen in de jaren 50 en eindigen in de jaren 80. Als het klopt wat ik gisteren las, dan fietsen we met zijn allen die marathon met twee vingers in de neus uit.

jaja, met twee vingers in de neus...