vrijdag 12 maart 2021

Zwijmelen op zaterdag: Show me the light to follow

Vandaag een nummer wat je niet zo gauw bij mij zou verwachten. 
Een nummer dat totaal aan mij voorbij zou zijn gegaan, ware het niet dat de tekst bij het moment van horen meer dan toevallig was. 



Het begon een paar jaar geleden. 

Jip, mijn oudste, was aan het 'genezen' van zijn depressie. 
Toen hij grote stappen voorwaarts zette in zijn proces zei hij: 'Mam, als ik ooit genezen ben, dan laat ik een tattoo zetten van een Noors kompas. Dat kompas droegen de Vikingen als symbool om altijd de weg naar huis te kunnen vinden. Ik wil dat symbool dragen omdat ik altijd de weg naar huis, naar jullie, terug wil kunnen vinden. Want jullie hebben mij in mijn depressie zo goed gesteund en heel vaak precies het juiste voor me gedaan.' 

Ik was ontroerd. Want ik had me juist heel vaak ontzettend machteloos gevoeld omdat ik bij God níet wist wat ik moest of kon doen. Kennelijk was dan toch wat mijn hart me ingaf het juiste. En ik hoopte dat, waar of hoe diep Jip ook was, dat hij altijd de weg naar mij, naar huis weer zou vinden. 
Dus ik zei dat tegen Jip, en: 'Als jij een Noors kompas laat zetten, dan laat ik een lichtbaken zetten, zodat je altijd makkelijk de weg naar huis kan vinden.'

We gingen naar een artiest die al verschillende familieleden van plakplaatjes had voorzien. We legden onze wensen uit en hij kwam met twee hele toffe ontwerpen. 1 voor Jip en 1 voor mij. Met verwijzingen in mijn tattoo naar die van Jip. 

Begin 2020 liet Jip de zijne zetten. Die van mij zou een paar weken later volgen. 
Maar in het begin van de corona tijd werd ik ziek. Ik verzette de afspraak. Er kwam een lockdown en mijn afspraak werd verzet naar april 2021.
En alsof mijn leven op dit moment nog niet spannend genoeg is kreeg ik maandag een appje. Er was morgen een uitvaller. Of ik toevallig zin en gelegenheid had om de tattoo te komen laten zetten :-).
Dus er staat nu een tattoo op mijn arm :-).
We kunnen nu niet meer  zeggen dat het een impulsief besluit is geweest. 

Tijdens het tatoeëren hadden we een gesprekje. Over dat ik het wel tof vond dat hij juist nu gezet werd, nu ik op de drempel stond van een nieuwe fase in mijn leven. De tatoeëerder antwoordde daarop dat dat geen toeval was, en dat er wel meer dingen in het leven méér dan toevallig waren. En ik vertelde  over de toevallige donderslagen bij het overlijden van mijn (toen) schoonvader en schoonzus, en we haalden wat anekdotes over andere toevalligheden in onze levens aan. 
En op dat moment, terwijl hij dus de vuurtoren op mijn arm aan het zetten was en we spraken over toevalligheden in het leven, wees hij me op de tekst van het liedje wat op de radio draaide. "Show me de light to follow'. 
Nou ja... dan heb ik kippenvel all over hoor! 

Dit is het kunstwerkvan Jip. 
Hij staat vol met symbolen uit de Noorse Mythologie. 
Het Noors kompas dus. De slang die de wereld omvat. Het gewei: symbool voor wederopstanding en kracht. De raaf (schedel): ook weer een mythologisch figuur. 




In mijn tattoo lag het het meest voor de hand dat de vuurtoren van Ouddorp het lichtbaken zou worden. 
De raaf en het Noors kompas verwijzen weer naar de tattoo van mijn zoon. 
En de plek? Die was voor mij ook heel vanzelfsprekend. Mijn linker bovenarm. 
Het is op dezelfde plek als die van Jip. En voor mij voelde mijn rechter bovenarm gewoon niet als een optie. De linkerarm is de arm waarmee ik Jip altijd heb gedragen, zodat ik rechts vrij had om mijn dingen te doen. 
Ik ben er ontzettend blij mee. Nu zijn we ook door inkt voor altijd met elkaar verbonden! 






Meezwijmelen? Plaats hier je link. 







You are invited to the Inlinkz link party!

Click here to enter

8 opmerkingen:

  1. Het is niet mijn ding die plakplaatjes, maar ik vind het idee van Jip om een Noors Kompas te laten zetten om de weg naar huis te kunnen vinden, zo ontroerend mooi. En dan die vuurtoren van Jou.... Ik snap het helemaal dat je dit hebt laten doen. In zo'n situatie zou ik het ook laten doen!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dat is Emergo pur sang hè meis!!!

    Wat een s.c.h.i.t.t.e.r.e.n.d. iets, fantastisch, zowel voor jou als Jip en als chronisch depressievelinge weet ik wat 'draadjes van verbinding' betekenen...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat mooi dat je zegt hoe waardevol die draadjes zijn...

      Verwijderen
  3. Prachtig, de muziek moet ik nog luisteren maar vind je verhaal zo mooi en symbolisch datim eerst moet reageren. Jij bent het lichtbaken voor je zoon maar ik geloof dat jij zelf ook veel bakens hebt om te zoeken, terug te keren. Je zoon en jij zijn nu met zoveel draadjes verbonden, elkaar terug vinden na welke storm dan ook zal altijd weer lukken.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Jullie halen beide kracht hieruit en dat is mooi.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ben zelf niet van de tattoeages, maar mijn twee kids zitten echt bomvol, maar jouw ontroerende verhaal maakt het wel heel bijzonder, echt een gevoel van verbondenheid, en zeker vind ik ze beiden erg passend en mooi, zelfs het liedje erbij zegt me iets, al zijn het maar de belangrijke woordjes 'show me the light'
    Fijn weekend!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat een bijzonder verhaal. En wat fijn dat het weer goed gaat met je verhaal. Ik ben helemaal niet van de tattoos, maar als er zo'n intense betekenis achterzit, dan vind ik het toch heel erg mooi.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Je verhaal, de achtergrond voor het laten zetten van die tattoo, vind ik echt prachtig. Hoe is het mogelijk dat zo'n jonge knaap zulke prachtige gedachten heeft en het jou/jullie zo goed duidelijk maakte hoe dankbaar hij is. En dat is nu vereeuwigd. Het kompas en het licht... pfff... ik zit hier in tranen!
    En nee... voor mij bestaat toeval echt niet hoor. Er is veel meer tussen hemel en aarde... die draadjes zijn onzichtbaar maar vaak heel erg sterk! Blij voor je en die muziek past ook... ook geen toeval!

    BeantwoordenVerwijderen