blij berichtje

Ik heb even een blij berichtje over Jip.

Gisteren hadden we een gesprekje met zijn juffen op school.

Na de zomervakantie is hij begonnen op Speciaal Onderwijs. En eigenlijk hebben ze vanaf na de eerste week een blij en vrolijk mannetje gezien. Hij doet goed mee. Hij voelt zich goed bij de structuur. Hij weet wat er van hem wordt verwacht. Ga zo maar door.

En eigenlijk vind ik het heel knap van hem. Hij volgt nu twee trajecten. Eén deel dus op die school, en één deel op het GGZ. De dagdelen waarop hij op school óf op het GGZ is wisselen elkaar af. Erg lastig voor iemand met autisme. Maar ook in die afwisseling zit weer een structuur. En die kan hij prima volgen.

Het traject bij het GGZ was voor 3 maanden. Tot aan de kerstvakantie. Daarna zou het dus de bedoeling zijn dat hij weer terug ging naar zijn oude school.

De juffen vroegen hoe wij het vonden gaan. Ook wij zien een rustige en vrolijke Jip thuis. Je kan merken dat er gedurende de dag minder frustraties zijn. Zelfs zijn zusje zei het van de week, dat Jip veel minder vaak boos is.

Hoe fijn is dit allemaal, na zo'n korte tijd?

Na de kerstvakantie terug naar zijn oude school? Ik zag dat eigenlijk helemaal niet zitten. In januari zou dat zijn. Dan zou hij in februari zijn definitieve schooladvies krijgen voor het voortgezet onderwijs... en dat op een plek waar ze hem dan nog maar 1 maand hadden gezien? Dat lijkt mij voor niemand een goed idee.

Ook deze zorgen kwamen gisteravond aan bod.

Ik vroeg de juffen of ze vonden of Jip hier op de goede plek zat. Een volmondig ja! Hij ligt goed in de groep, zeiden ze. En in de pauze staat hij werkelijk nooit alleen.

En toen hield ik het niet droog.
Na alle moeilijke momenten vorig jaar, , na alle onbegrip, na alle eenzame pauzes (zie verhaaltje van vorig jaar *klik*).
En ja... de juffen wilden hem best begeleiden tot aan het einde van groep 8. Hij heeft nu immers ook een 'officiële indicatie'.

Buiten het klaslokaal hebben we nog niets hardop uitgesproken, maar binnen in het lokaal was het een uitgemaakte zaak.

Hoe hard hebben we hiervoor gestreden? En hoe soepel ging dan het laatste stukje om de plek tot het einde van het jaar vast te houden? Ik kan er nog steeds met mijn pet niet bij...