Freggels

Een van de eigenschappen waar ik niet zo blij mee ben is dat ik best wel een hele dag met eten bezig kan zijn.
Bedenken wat je wil gaan eten.
Boodschappen doen.
Eten klaarmaken.
Lekkere recepten opzoeken.
Nadenken over hoe de maaltijd zo gezond mogelijk kan zijn, maar ook zodanig dat de kinderen er ook van eten (stel tuttebellen zijn het).
Nadenken over dat het gezond moet zijn, maar niet teveel werk. Veel zin in uitgebreide dingen heb ik niet na een dag werken, en vaak staan er vroeg op de avond ook alweer activieiten op het programma.
O, ja, en het moet ook nogeens opwarmbaar zijn. Mr. C. komt eigenlijk altijd pas thuis als ik de deur uit ga voor hobby's.
En dan moet er ook nog gevarieerd worden. Niet iedere dag pasta of spinazie, zoals Janneke het graag zou willen. 

Dusss... een aardig eisenpakketje.

En als ik dan eet, dan zit ik er weer over in dat ik niet teveel moet eten.
En of het niet te vet is.
Of dat het niet teveel koolhydraten bevat.
En genoeg gevarieerde vitamientjes.

Je bent er al moe van voordat het op je bord ligt.

En als het eten dan uiteindelijk op de borden ligt, dan is er altijd wel een hoek waar gezeur uit klinkt. Soms kan ik het niet goed hebben.
Soms dwing ik min of meer dat er toch iets van gegeten wordt.
Soms zeg ik: pak maar een boterham of een stuk fruit.

Vandaag vroeg Janneke een ijsje toen ik aan het koken was. Een deal was gauw gemaakt: ik schep een beetje op je bordje, jij eet op wat er op je bordje ligt, en dan mag je een ijsje.

Meestal ben ik niet zo van het getuttel. 'Grote happen snel thuis' past meer bij mij. Maar vandaag lag er bij Janneke ineens een Freggle op haar bord:

Jip's Freggle had een reisje naar de zon gemaakt:

En binnen no-time waren de bordjes leeg. Satésaus met een druif. Komkommer met rozijnen. Kennelijk een bijzondere maar smaakvolle combi. Met een extra schaaltje komkommertjes. 't Was nog niet echt een enorme gezonde hoeveelheid eten, maar oké... zonder mopperen zat het erin.

En ja, met dit weer een ijsje uit de vriezer halen is een koude aangelegenheid. Dat doe je dus met je winterjas aan :-) En een theedoek als sjaal!

Overigens vond ik mijn ontbijtje vandaag er ook heel smakelijk uitzien. Bijna net zo lekker als een gebakje!

Nou ja... ook met dit blogje is er weer teveel tijd besteed aan denken over eten. Laat ik me maar gelukkig prijzen dat ik erover na kán denken en dat ik iets te kiezen heb...