Mooi stukje jatwerk

Vanmorgen zat ik na te denken over moederdag. Dat het voor veel mensen een feestelijke dag is,  dat het voor veel mensen niks betekent, en dat het voor veel mensen ook best wel pijn kan doen. Sinds ik zelf moeder ben, is de moederdag beter te pruimen voor me, en ik roep altijd heel stoer dat het me ontslaat van verplichtingen nu ik zelf geen moeder meer heb, maar o, als je eens diep in mijn hartje keek....

Ik had de rust niet om het in tekst te vatten. En zie hier... een medemoeder op mijn geliefde moederforum had dit al voor me gedaan.
Met haar toestemming plaats ik hem hier:

Moederdag

Commercie zegt de éen,
van mij hoeft het niet zegt de ander.
Wat als je niets te kiezen hebt?

Als je bij elk spotje op de radio,
bij elke advertentie,
of reclame in de winkel
een pijnlijke steek voelt in je hart?

Misschien ben je moeder
van een gestorven kind
en voel je vooral wat je mist.
Misschien ben je moeder
van een kind dat een andere weg koos
bij jou vandaan.
Misschien ben je moeder zonder moeder
en zou je zo graag naast iets krijgen ook iets geven.
Of je moeder kon niet degene zijn
naar wie jij zo verlangt,
waardoor houden van niet kan
of pijn doet.
En wat als je grootste wens is
moeder worden,
maar dat elke maand opnieuw
niet lukt.
Of kun je zelf niet de moeder zijn
die je je kinderen zo gunt?

Zoveel moeders, zoveel dochters
zoveel onbekend verdriet.
Zou voor ieder van jullie
bloemen willen plukken
en zeggen
ik zie jou
en ik zie wie je bent
als dochter, als moeder
als vrouw met pijn,
ook jij mag er vandaag
met alles wat er in je is
helemaal zijn

http://aandachtvoorafscheid.wordpress.com/