Vandaag werd maar weer eens duidelijk hoeveel moeite Jip heeft met zijn schoolwerk.
Het begon met het huiswerk dat ik tegenkwam: toevallig sloeg ik zijn bijlesmap open.
'24 mei t/m 31 mei: Tafels oefenen, usb- stick procentensommen oefenen.'
31 mei.... da's overmorgen, rekende ik snel uit... als ik niks had gezien, dan had Jip er ook niks aan gedaan. Leuk voor die bijlesleraar, die stopt er tijd en energie in, maar er wordt vervolgens niks mee gedaan.
De tafels: Jip wist er best veel niet. Jammer, maar daarvoor oefenen we juist, was mijn commentaar. Het frustratiepunt was al bereikt. Boos, mokkend, stampvoetend liep hij naar zijn kamer. Kind boos, moeder boos... niet leuk allemaal :-(
Vervelend... de tafels zijn groep 5-werk. En hij kan ze nog niet opdreunen. Inmiddels zijn ze in groep 7 volop bezig met breuken en procentsommen. En dat gaat lastig zonder tafels.
Toch maar de USB-stick in de computer geplugd. Jip was weer afgekoeld en wilde gelukkig verder.
'Op elk plaatje zie je een tegelveld. Hoeveel procent van het tegelveld is gekleurd? '
En daar ging het al mis. Eén deel van het tegelveld was blauw. En het andere deel was geel, of groen, of paars of roze. Ik legde uit dat het om de niet-blauwe tegels ging. Dat ging 3 sommen goed, en bij de 4e som was het ene deel blauw gekleurd, net als bij de vorige sommen, en het andere deel was donkerblauw. Ook hier raakte Jip het weer kwijt... waarom was nou opeens alles blauw? Kwam nog bij dat de sommen gezellig versierd waren met poppetjes en andere afleidende figuurtjes... waardoor ook dit een niet-zelfstandig-leermomentje werd.
Over 3 weken moet zijn werkstuk af zijn. Het formulier waarop staat hoe hij het moet maken en waar het aan moet voldoen slingert al een maand lang overal en nergens door het huis. Hier ligt zijn boek, daar ligt zijn voorwoord... Het lukt gewoon niet om het boeltje bij elkaar te bewaren. Vorige week gaf ik de opdracht: 'begin nou vanavond aan de werkstuk en schrijf je voorwoord op een a-viertje'. De volgende dag lag er een papiertje op tafel waar met grote letters VOORWOORD op stond. Niks meer, niks minder. Hij had mijn opdracht keurig uitgevoerd, ik kon er niks van zeggen :-)
Hij houdt het werkstuk over Queen. Ook een onderwerp waar moeilijk informatie over te vinden is op kindernivo. Feiten, die kent hij wel. Maar nu nog die feiten overzichtelijk, in hoofdstukjes verdeeld, en in een verhaal aaneengebreid uit je toetsenbord zien te rammelen. Da's andere koek. Het worden intensieve weken. Dat staat vast. Het vorige werkstuk hebben we uiteindelijk min of meer gedicteerd :-(. De leerkracht weet ervan. Maar ja, een half werkstuk in moeten leveren is ook weer zoiets...
Nou ja... de nieuwe aanvraag voor de rugzak is vandaag ondertekend en wel de deur uit gegaan. De andere oplossing lijkt nabij, maar zolang nog niet alle partijen van alles op de hoogte zijn, ga ik hier nog niets zeggen. Ik blijf het alleen heel jammer vinden dat zo'n lief manneke al zolang tobt en dat het zolang moet duren voordat gezien wordt dat het niet gaat... Duimen jullie intussen allemaal mee voor een goed oordeel van de indicatiecommissie?
Natas, ik heb een heel goed boek om de tafels aan te leren: ik reken fout van Martine Ceyssens..gewoon even bestellen bij bol.com!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Linda
dank je wel, ik heb even gegoogeld, ik ga eens kijken of de bieb het heeft
Verwijderen'k Ben al duimen voor Jip (en voor jullie ook), reageert trouwens wel lastig op een toetsenbord ;-)
BeantwoordenVerwijderengroet
Wat triest. Natuurlijk duim ik mee.
BeantwoordenVerwijderenIk duim mee!
BeantwoordenVerwijderenHeel erg henkenbaar ( maar dan met ADHD dochter ). Hopelijk blijft hij zelf positieve dingetjes zien!
BeantwoordenVerwijderenReken maar dat ik mee duim. Sneu dat het hem zoveel moeite kost en hij daar zelf zo weinig aan kan veranderen. Het is ook moeilijk, want je wilt hem graag complimentjes geven en dat kan nu niet. Ik ga er extra hard voor duimen! Hou je taai, lieve doortastende moeder.
BeantwoordenVerwijderen