Jagen (WE-300)

Hij knijpt met zijn ogen tegen het licht. Hij voelt zich raar. Vredig… Licht… Versuft.  Zand kriebelt onder zijn rug. Het ruisen van de zee. Strand? Toch is er iets anders dan anders.

Boven hem hangt het vertrouwde gezicht van zijn maatje.  

Zijn maatje? Was die niet al jaren geleden… Gedachten schieten door zijn hoofd. In omgekeerde volgorde gaat hij de gebeurtenissen langs.

Vriend, fel licht, diepe duisternis. Krakend geluid, een smak tegen… het rif? Enorm geweld van bruisend water.  Een razende tunnel. Adrenalinestoot.

Dan beseft hij: iets is niet goed afgelopen.

Hij voelt de gespannen verwachting weer van even geleden. Daar was dé ultieme golf. De golf waar hij zijn leven lang  op gewacht had. Alles had in het teken gestaan van dit moment. Nooit is hij bang geweest voor wat zou kunnen gebeuren. Stel dat hij door angst zijn kans zou missen?

Als klein jongetje liet hij zich meevoeren bij zijn vader op het board. Suffe golfjes in Noordwijk. Hij wilde meer. Frankrijk, Marokko, Tahiti! Hij was getrouwd met zijn plank. Wat hij nog meer nodig had scharrelde hij ter plekke bij elkaar.

Een paar minuten geleden peddelde hij naast de jetski die hem de golf op zou slepen. De golf waar ze op af gingen werd hoger en hoger. Té hoog! In volle vaart trok de jetski hem vooruit. Op het juiste moment liet hij los. De top van de golf stuwde zijn plank voort. De kick! Alle momenten in zijn leven die hier samenkwamen. De razende tunnel… En hoe het mis ging? Hij heeft geen idee. Maar in al het geweld hoorde hij aan het krakende geluid dat de golf zijn prooi te pakken had.

‘Hé, Matti…’ De stem van zijn vriend boven hem. ‘Welkom in het surfparadijs… Ik had je al járen  eerder hier verwacht’.



WE-300 is een schrijfoefening/uitdaging van Plato: Schrijf een verhaal/blog van exact 300 woorden over een bepaald woord, maar gebruik dat woord niet in de tekst. Dit keer was het woord: jagen. Meer lezen/meedoen? http://platoonline.wordpress.com/