Kruidvat, steeds verrassend...

Wat denken jullie als jullie dit potje dropjes zien?

'Wow... dat is een lekker vol potje met dropjes? ' Of iets dergelijks?

Of zijn jullie van het achterdochtige soort en gaan jullie rammelen met het doosje om te horen hoeveel lucht er tussen de dropjes zit?

Zelfs dan heeft Kruidvat jullie mooi te pakken.

Wat blijkt nou als je het dekseltje opendraait?

Het potje zit maar half vol!

Onder het dekseltje zit een doorzichtig plasticje, dat dezelfde dikte heeft als de zwarte deksel.

Dat zie je vanaf de buitenkant dus niet zitten.

Dus alle dropjes worden keurig op hun plaats gehouden door het plastic dekseltje.

Echt... het is te gek voor woorden.

Er zit dus iemand achter een buro, die dit verzint. Dat hij of zij bedenkt dat grote potjes beter verkopen dan kleine, dat kan ik volledig volgen. En dat diegene vervolgens ook nog snapt dat halflege potjes niet meegenomen worden... dat snap ik ook.

Maar dat iemand dan een speciaal aanstampdekseltje ontwerpt en laat maken zodat de dropjes niet rammelen in een half leeg doosje... dat gaat me echt een paar stappen te ver.

Mr. C. vond dat ik ermee terug moest gaan. Maar weer naar de stad, parkeergeld betalen, en vervolgens ongelijk krijgen omdat er precies opstaat hoeveel gram erin zit, daar had ik geen zin in. En zullen ze dan zeggen... dat dekseltje zit strak, zodat de mooi gesorteerde dropjes keurig op hun plek blijven zitten. Bovendien... ik had last van hoest, dus ik had dropjes nodig.

Ik vond dat ik er dan maar een blogje aan moest wijden. Bij deze. 

Ze zijn inmiddels op. Ja, nu al. Dat heb je met zo'n half leeg doosje. Ik heb vandaag maar weer een ouderwetsch doosje Pottertjes gekocht. Ja, dat is pas een klein doosje. Maar wel tot de rand toe gevuld. What you see is what you get!