Het eerste deel van vandaag is bijna een copy-paste van vorige week *klik*. Met het verschil dat het bij de looptraining van vanmorgen wel 2 graden warmer was ;-) .
Na de training ben ik als een speer naar huis gereden, heb ik mijn benen warmgedouched, en heb ik mijn schaatskleren aangetrokken. Vandaag zou de tourtocht op de Binnenschelde gereden worden. En wat boften we toch met het weer. De zon deed weer mee, er was een fris windje, maar als je rondjes rijdt, dan heb je hem even tegen, en dan weer een stukje mee. Tegen de tijd dat het koud wordt, kun je tijdens het stukje wind in de rug weer even lekker opwarmen.
Op de plas was een route uitgezet van 6.4 kilometer. Met vier stempelposten. 1 rondje was goed voor een medaille. Maar je mocht eigenlijk zoveel rijden als je wilde.
Helaas, voor een moeder met schaatsbloed is het bijna niet te verteren, we kregen Jip niet mee het ijs op vandaag. Ook goed... of eigenlijk, helemaal niet goed maar niks aan te doen, dan gaan we met zijn drieën. Jannekes vriendinnetje en haar vader haakten gezellig aan, en met zijn vijven trokken we ten strijde.
Na 1 rondje hield Janneke het voor gezien. Een welverdiende medaille werd haar uitgereikt.
En wat is het dan toch fijn om zo'n plas dicht bij huis te hebben. We hebben haar naar huis gestuurd, en met Mr.C. heb ik nog een extra ronde geschaatst. Ook Mr.C. hield het voor gezien. En toen kon ik los :-) Ik heb geschaatst tot mijn benen echt niet meer konden, tot ik nat was van het zweet, tot het zweet begon af te koelen, tot ik het koud kreeg, en ook de Schrobbelèr (schrijf ik dat zo goed?) en de zon me niet meer op konden warmen op het stukje waar ik de wind in de rug had. Wat was dat toch weer lekker!
Ik vrees dat het morgen de laatste schaatsdag kan zijn. Misschien maandag nog maar daarna is het écht over.
Nog 1 lichtpuntje: Van de week hebben we een huisje geboekt in Biddinghuizen. Wat moet je nou midden in de Flevopolder in een gat als Biddinghuizen? Daar is, jawel, een ijsbaan van 5 kilometer lang. Hebben we over een paar weken nog even lekker een toetje!
Wow, wat ben jij sportief. Goed hoor.
BeantwoordenVerwijderenVijf kilometer lang. Nou, dan kun je de rest van de familie langs de kant zien liggen. En jij zwiert daar lustig doorheen. Tip: neem een sint Berhardhond mee voor mr. C. met zo'n tonnetje, je weet wel. Heeft die man ook wat als hij zijn vrouw aan de einder ziet verdwijnen. Ach, ach, mannen kunnen soms zo eenzaam zijn.
BeantwoordenVerwijderenhaha, aan de top kan het ook eenzaam zijn Plato (vette knipoog ;-) )
Verwijderen