vanmorgen belde de dokter (zie mijn blogje van gisteren na mijn onfortuinlijke valpartij)
hij vertelde dat de foto's nog eens goed waren bekeken en dat de elleboog toch gebroken is.
de voorgeschreven therapie verandert niet: er hoeft nog steeds geen gips omheen.
wel iets langer rust houden en over een week weer gaan bekijken of er alweer beweging mogelijk is.
ik hing op en rende de trap op naar boven, waar mijn man en kinderen waren. juichend riep ik: het is gebroken. de dokter heeft een week volledige bedrust voorgeschreven en onthouding van alle huishoudelijke activiteiten :-)
Zo heeft idd elk nadeel zijn voordeel :-) Een week nix doen? Volgens mij word je daar vreselijk onrustig van.
BeantwoordenVerwijderenNee toch? En je wordt daar vrolijker van? Je bent een heel apart geval.....
BeantwoordenVerwijderenSterkte.
nee, ik word er niet vrolijker van.
Verwijderenmaar ik moest de therapie die ik mezelf terplekke voorschreef een beetje kracht bij zetten...
Hihi... ik snap je helemaal hoor. Geniet van je rust, hopelijk komt er komende week nog een zonnetje voor jou om de wolken kijken ; ))
BeantwoordenVerwijderenSucces met de verplichte rust ....
BeantwoordenVerwijderenJe bent dus nu een gebroken mens. Gaan ze nu allemaal voor je aan het werk? Zal toch wel? Enfin, sterkte de komende tijd en natuurlijk veel beterschap.
BeantwoordenVerwijderenWat een slecht nieuws voor je! En voor je man en kinderen natuurlijk, nu moeten zij aan de bak! Veel rust gewenst!
BeantwoordenVerwijderenOef, rennend de trap op... Zal wel in gedachten zijn geweest :-) Maar inderdaad je zal wel hélemaal niets mogen en kunnen doen. Geen gips? O... en dan geneest het weer netjes aan elkaar? (Ja ik heb géén idee hoor, nooit wat gebroken, dus nogal blond op dat gebied).
BeantwoordenVerwijderenIk hoop dat het voorspoedig geneest, want je arm in zo'n doek lijkt me zó lastig en onhandig.
Heel veel rust en beterschap met je elleboog!