hier schrijft een trotse zus

In navolging van Jip wist ook mijn broertje te melden dat hij een 'spreekbeurt' had gehouden.
Hij stuurde een filmpje mee. En toen ik dat filmpje zag, voelde ik me helemaal trots worden.
Jarenlang was het me onduidelijk waar hij nou eigenlijk precies 5 dagen in de week zijn tijd mee vulde. Goed, ik wist waar hij werkte, ik wist het gebouw waar hij werkte zelfs te staan, en ik wist dat hij handig met computers was. HIj vertelde er weleens over, maar het bleef een beetje vaag. Wat een zuster doet, daar heeft iedereen een beeld bij, en een brandweer man ook. Maar een ICT-er die web-applicaties maakt? Daar kan ik vanalles, maar eigenlijk ook niks bij bedenken. Een poosje geleden heeft hij me op de computer laten zien waar hij nou eigenlijk mee bezig was. En toen was het duidelijk. Erg leuk, zo'n kijkje in de keuken.

Gisteren stuurde hij me een promofilmpje. (Als ik snel lees, lees ik een heel ander woord, maar dat staat er echt niet hoor!) Daarin was een stukje van zijn 'spreekbeurt' gemonteerd. En ik twijfelde er niet aan dat hij het kon, maar ik ik zag een kant van mijn broertje dat zó niet in het plaatje paste van het beeld dat ik van hem heb. Ik ken hem vooral als een hele lieve jongen, tikkie onzeker, maar af en toe weet hij precies wat hij wil. Een lieve vader voor zijn kleine meissie. Ik heb hem de laatste jaren veel meegemaakt op vakantie. Lang leve de lol, lang leve genieten, lang leve lekker en veel eten en een lekker potje bier. En oeverloos gezwets was het hoogst haalbare wat na zo'n potje bier vaak nog naar buiten kwam ( ;-) lees de knipoog!) Voor het eerst zag ik hem, als een meneer in zijn zakelijke rol, weldoordacht, weloverwogen zijn woorden kiezend een publiek toespreken.

Uit het feit dat ik schrijf over mijn broertje en over een jongen man, moet zeker niet opgemaakt worden dat ik op hem neerkijk. Integendeel. Maar al zou hij 80 jaar zijn, is hij een kop groter en een paar kilo gewichtiger dan mij... hij zal altijd mijn kleine broertje blijven.

En lieve broer, omdat het altijd fijn is om te horen, omdat het gewoon wel eens gezegd mag worden, omdat je moeder het niet meer tegen je kan zeggen, maar vast hetzelfde zou voelen als ze het filmpje zag, zeg ik het tegen je: IK BEN TROTS OP JE!

Voor de nieuwsgierigen onder ons: klik hier voor 't filmpje. Die kale is de man waar het om gaat.