niksdoen

Vandaag mag ik een dagje niksdoen van mezelf. Het gebeurt niet vaak dat ik dat mag van mezelf. Maar vandaag mag het. Ik was Moe. Moe met een hoofdletter. Gisteravond werd ik al blij van de gedachte dat ik kon gaan slapen, en net zo lang kon gaan slapen als ik zelf wilde. Om 11 uur kwam ik vanmorgen naar beneden. Tarzan vroeg of ik genoeg geslapen had. Het antwoord was dat ik meer uit beleefdheid naar beneden kwam, dan dat ik er zin in had. Als het aan mij had gelegen bleef ik nog liggen. Maar er waren er nog 3 in huis, die wilden ontbijten en vast wel dingen te doen hadden erna.
Tarzan wilde weer gaan klussen aan de wc. Die is nog steeds niet af. Gelukig hebben we er nog één, dus is de nood niet zo hoog. We weten intussen dat het in het weekend mooi weer is zolang Tarzan klust. We doen de rest van Nederland een plezier en hij klust op zijn gemak verder.
Het is prachtig weer ja. Ook voor een duurloop. Maar ik had geen zin in koude wind om mijn oren. Ik had behoefte aan warmte, aan dons, aan zachte, warme dingen om mijn lijf. Dus ik stond mezelf toe, onder het mom van 'rust is ook een vorm van training', dat ik vandaag niet hoefde te gaan hardlopen.

Ondertussen is er een halve dag voorbij. En ondanks dat ik heel veel heb gedaan, heb ik het gevoel dat het niksdoen aardig is gelukt. Ik heb Jip geholpen met zijn kamer opruimen. Een halve kliko aan rommel en een halve kilo aan stof is er naar buiten gegaan. Samen met Janneke heb ik haar kamer opgeruimd en gezellig een puzzel gemaakt. Ik heb de stofzuiger gepakt en heb zelfs boven op de kasten gezogen. Mijn eigen kasten met prulletjes zijn afgestoft (zou ik vaker moeten doen). Het sanitair is weer schoon. Ik heb koffie gedronken in de zon. De was heb ik buiten gehangen op balkon. Hoe blij kan je worden van je was ophangen in de zon? Hoe blij kan je worden van het idee dat je vanavond tussen krakend frisse lakens je bed in kan kruipen? En hoeveel lekkerder is dat nadat je zelf helemaal schoongeweekt bent in een warm bad? Dat heb ik dus nog op het programma van vandaag.

Maar vóór het bad ga ik gewoon verder met niksdoen. Ik jaag straks nog even een stofzuiger door de kamer. Ik vouw nog een mandje was weg. En vanavond, met een schuin oog op so you think you can dance strijk ik een stapeltje strijk weg. En ik durf te wedden dat ik uiteindelijk het gebrek aan beweging toch nog even wegwerk met een sessie bodyrock.

Het is wel heel erg fijn dat ik het gevoel heb dat ik niks gedaan heb, en de rest van de dag verder ga met niksdoen, maar eigenlijk heb ik gewoon best wel veel gedaan op het einde van de dag. Ik denk dat het komt doordat ik niks MOET. Ik moet niet gaan hardlopen van mezelf, ik moet nergens heen, ik moet niet naar buiten en genieten van het mooie weer, ik moet niks afhebben op een bepaalde tijd...  Ik denk dat dat de truck is.

Tot zover het niksdoen. Je kan dus zelfs een blog schrijven over niksdoen. En wie weet, als je straks even niks te doen hebt, vind je het misschien best lekker dat je even niks hoeft te doen en vind je het misschien best vermakelijk om even een blogje te lezen over niksdoen...