Winterklaar

In het winterseizoen hou ik de conditie op peil door mee te doen aan de 'kievitlopen'. De Kievitloop  is een heel laagdrempelig en kleinschalig loopje dat hier in de bossen tijdens het winterseizoen wordt georganiseerd. Of je nou 5 kilometer loopt in een kwartier, of je doet er langer over dan een half uur, of je wilt er 15 lopen in anderhalf uur... maakt allemaal niet uit. Iedereen mag meedoen. Om de kilometer staat een paaltje. En als je een klokje omdoet zie je precies waar je staat. Simpeler kan haast niet. Het leuke van de Kievitloop is dat je per ronde kan besluiten of je finisht. Soms wil het echt niet lukken, dan kan je besluiten te finishen bij vijf kilometer. Gaat het lekker, dan kan je ter plekke beslissen of je nog een ronde door wil lopen. En dat mag dan maximaal 2 keer.

Van winter was vandaag nog geen sprake, maar de eerste loop van dit seizoen liet zich niet weerhouden door het mooie weer. En wat heb ik ervan genoten. Korte broek, korte mouwtjes, zalig!
Wist je dat de zon je vleugels kan geven? Dat je je in kan beelden dat de zonnestraaltjes je direct kracht geven, waardoor je net een tikkie lichter loopt? Het is zo hoor! Probeer het maar eens!

De toon voor het winterseizoen is gezet. Vorige week liep ik de 10 onder slechtere omstandigheden dan nu. Regen en wind rond een verlaten plas. Toen waren Robbie Williams, Hoobastank en The Foofighters mijn vrienden. Vandaag was ik mijn ipod vergeten en liep ik op eigen kracht. De zon deed goed mee, het bos was prachtig in beginnende herfsttinten. De laatste 5 kilometer liep ik alleen, zonder vrienden, met nog zware benen door de nodige slenterkilometers van de efteling van gisteren... maar toch nog ietsje sneller dan vorige week.

En nu ben ik moe. De tuin vroeg er ook om om winterklaar gemaakt te worden. Er stonden nog planten op een verkeerde plek, die ik eigenlijk voor de winter nog even wilde verplaatsen. Zal dat nog goed gaan nu het 's nachts al een beetje tegen het vriespunt is? Nou ja... ik had dit beter van tevoren kunnen vragen... het is nu toch al te laat. Mijn rug doet zeer, mijn benen zijn stijf, en ik kan even niet meer bukken. Moe, maar voldaan. Beter kun je het niet hebben op zo'n zonnige zondag!

Eigenlijk voel ik me best wel winterklaar. De toon voor het winterseizoen is gezet, met een prima tijd die nog te verbeteren is. De tuin is ook een eind op weg. Als morgen het weer nog lekker is dan zal ik het gras even maaien en inzaaien met neutronenkorrels, aarde rondom stupideren en verrijken met bavianenprigment en dan is de tuin ook winterklaar. (vrij naar van Kooten en de Bie)