zaterdag 10 maart 2012

belasting (we-300)

Nee, niet dat slagschip! Het leek wel of de toeristen ieder jaar dikker werden. Konden ze niet op een bordje zetten dat er een maximaal gewicht toelaatbaar was?  Hij voelde zijn  stramme gewrichten al protesteren. Zijn doorgezakte rug was nog niet hersteld van de vorige rit.

Ja hoor, de man kwam hijgend en puffend zijn kant op. Hij hoopte dat hij door zou lopen naar zijn maatje naast hem. Hij had al drie  zware ritten gehad.  Het was buiten het seizoen; kleine kinderen waren er niet meer.  Alleen maar zware klimmen deze dagen.

Zijn moeder  had hem toen hij jong was een veel rooskleuriger toekomst voorspeld.  Ze was toen net zou oud als hij nu was en net zo versleten. Dertig jaar geleden was er een kabelbaan gebouwd naar het dorp boven op het eiland. Ze zouden overbodig worden had zijn moeder gezegd.  Ze  zouden misschien wel bij een lief oud vrouwtje komen om af en toe een bos takken voor haar te dragen,  of om de oogst naar de markt te brengen.  Maar zijn moeder kreeg helaas ongelijk.  Ondanks dat de kabelbaan in het hoogseizoen dagelijks  8000 toeristen naar het witte dorpje omhoog bracht,  bleef hij al dertig jaar lang,  dag in dag uit,  de trappen oplopen om de  mensen  naar boven te brengen.  Kennelijk vonden ze dat leuker dan de kabelbaan.
Hij had het weer goed aangevoeld. Hij zette zich schrap. De zware man nam plaats op zijn rug. En terwijl hij bijna door zijn hoeven zakte, verzamelde hij moed voor de vijfhonderd treden naar boven. Niet gaan was geen optie. Hij had dorst.  En alleen boven in het dorp stond een emmer water.   
In de verte klonk de scheepshoorn van de volgende boot met toeristen. De bejaarde ezel balkte terug.  Hij was nog niet klaar voor vandaag….



We-300 is een schrijfoefening/uitdaging van Plato: Schrijf een verhaal/blog van exact 300 woorden over een bepaald woord, maar gebruik dat woord niet in de tekst. Dit keer was het woord: belasting.
Meer lezen/meedoen?
http://platoonline.wordpress.com

15 opmerkingen:

  1. Gaaf, ik kan alleen maar iets bedenken met de blauwe enveloppe

    BeantwoordenVerwijderen
  2. OH, Santorini,het is er zo ontzettend mooi! Ook ik ben daar geweest en heb me bont en blauw geergerd aan de mensen die zich door zo,n ezeltje naar boven lieten dragen.

    Een WE300 waar ik warm van word.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Prachtige invulling. Arme ezel.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Mooie invulling. Arme ezel. Naar Santorine zou ik nog weleens willen, maar na dit log niet meer op een ezel.... En al die vreselijke toeristen maken het ook niet aantrekkelijker

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ach gossie, t arme dier...... de dierenbescherming ontbreekt daar dus nog volop!

    Wel een mooi beschreven we vanuit een verrassend oogpunt!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. wat een verrassende we-300.
    Graag gelezen ! ik heb medelijden met de ezel.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. wat een verrassende we-300.
    Graag gelezen ! ik heb medelijden met de ezel.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Originele invulling van Plato's belasting. Met heel veel plezier gelezen: "slagschip" haha! Waar moet het in deze wereld met alle arme ezels naartoe? Stelletje luie toeristen!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Natasja, ik zal je wat verklappen. Ik had niet in de gaten dat het hier om een ezel ging. Ik vond het wel vreemd, een man die mensen op zijn rug neemt, maar ja... ik dacht misschien is het wel echt zo. Ben ik er dus met open ogen ingetuind. Hoe vind je dat?

    Ik vond het een heel leuke WE. Zo'n dikke kerel gezien door de ogen van een ezel. Oh no, why me???

    Sterke en vooral ook grappige WE.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ik zag een oude man met een nog oudere man op zijn rug die berg opklimmen, blijkt het een ezel te zijn.... Geweldig!!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Wat een originele invalshoek. Mooi geschreven!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Dit gaat echt over Santorini he? Wij zijn er in 2010 geweest, maar we zijn helemaal naar boven gelopen, tussen de naar beneden denderende ezels en paarden door, dwars door de vijgen... een belevenis. Vond het veel te zielig voor die dieren...
    Mooie geschreven WE300!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, het gaat over Santorini. Die ezeltjes zij lang bij me blijven hangen, ik vond ze zo sneu. Wij zijn er jaren geleden geweest, misschien bijna 20 jaar terug? We namen de 'telepherique' naar boven. Op een vreemde manier was het echt één van de mafste dagen van ons leven. We hebben zo ontzettend gelachen om vanalles. Het staat ook allemaal op film, die onzin, dus misschien dat het daarom allemaal bij gebleven is.

      Verwijderen
  13. Echt een mooi verhaal, halverwege ging ik over van mens op ezel in gedachte. Met plezier gelezen WE300
    gewoonanneke.wordpress.com

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Dank allemaal voor de leuke reacties :-)

    BeantwoordenVerwijderen