Ster en Twinkel

Vorige week hebben we met ons team zo iets bijzonders gedaan!

We hadden een teambuildingsmiddagje met de twee allerschattigste paardjes die er in heel Brabant rondlopen: Ster en Twinkel.

De bedoeling was duidelijk maar riep ook veel vragen op: Met de paardjes gingen we activiteiten  doen, onder toeziend oog van 2 coaches, Gusta en Chantal. Ons gedrag en reacties zouden teruggekoppeld worden naar de werkvloer en daar zouden we vanalles van kunnen leren. Duidelijk ja. Maar hoe betrek je in hemelsnaam 2 paardjes in je spel? En wat is 'equicoaching'? Equi komt van paard... (o, nee, andersom :-) ) zover was ik al... maar hoe gaat dat dan verder?

In Putte, op het randje van Nederland, en op Nederlands schoonste boerderij ( ik heb nog nooit een stal gezien waar geen strootjes op de grond rondslingeren) werd het allemaal duidelijk.

We troffen het enorm met het weer, en gelukkig hadden  Gusta en Chantal de tafel buiten gedekt.  Op een zonovergoten terras werden we getrakteerd op thee en een heerlijke zelfgebakken cake. Daar deden we het eerste spel. Op tafel lagen allemaal plaatjes van paarden. We moesten er 1 van uitkiezen die wat zei over de collega die naast je zat. Voor de enige man in ons gezelschap een moeilijke opdracht om een vrouw met een paard te moeten vergelijken.... Zelf koos ik bijvoorbeeld voor onze kersverse nieuwe collega een plaatje van een ruiter in de schemer,  een tegenlichtopname, omdat er bij mijn collega die er nog maar 3 weken werkt,  nog heel veel niet gezien is, en heel veel te ontdekken valt. En ik koos nog een plaatje van een paard met een hele wilde pony (die pluk haar op het voorhoofd) omdat we erg om onze collega hebben moeten lachen toen ze zó niet blij was met de pony die ze in heur haar had laten knippen.

Toen waren eindelijk de paardjes aan de beurt. Ster en Twinkel! Zo lief, zo zacht, zo koddig, zo ondeugend. Om beurten leidden we twee collega's met een paardje over een parcours. Daarbij kwamen heel duidelijk je karaktereigenschappen naar voren. Heb je ooit met je officemanager gierend van de lach door een weitje gehobbeld terwijl je de controle kwijt was over een paardje van een meter hoog? De coaches wisten dit soort situaties heel goed terug te koppelen naar werksituaties. Er zijn een hoop eye-openers gepasseerd. 

De volgende activiteit bestond uit het maken van een creatie:  'hoe zie jij de praktijk en jouw rol hierin?' Omdat de praktijk al tijden volop in beweging is, en omdat er heel veel veranderingen zijn geweest de afgelopen tijd, was de eerste associatie: rollercoaster. Maar op een achtbaan kan je niet sturen en dender je maar door. Wij hebben wel invloed op de dingen die gebeuren. Zo kwamen we op een bochtige weg in een berglandschap, waar je af en toe de snelweg neemt (en 160 rijdt) en af en toe met 30 kilometer een hobbelig bergweggetje pakt. Onderweg rusten we uit bij een kabbelend meertje, maar dat is niet het einddoel!  Voor dit hele proces, het bedenken en het uitvoeren kregen we slechts een kwartiertje!

De tweede paardjes-opdracht was een teamopdracht. We moesten met het hele team tussen 2 pionnen staan. Daartussen mochten we niet praten. We mochten maximaal 10 seconden (later werden dat teruggeschroefd naar 5 seconden) buiten de pionnen komen, en dan mocht je wel praten. Doel was om een paardje in de bak te krijgen, zo'n 15 meter verderop. Dat werd dus helemaal niks. Tegen de tijd dat je bij het paardje was, was je tijd alweer om. Totdat de eerste daar was met een Eureka!-moment. Toen was het een peace of cake. Verder zeg ik niks... jullie mogen raden :-).

Ik denk dat ik voor het hele team spreek als ik zeg dat het een hele positieve middag is geweest. We hebben veel geleerd, over elkaar, over wat we willen, over welk doel we willen bereiken. Sommigen hebben hun angst voor paardjes overwonnen. We hebben flink wat zonnestraaltjes gevangen.  Maar we hebben bovendien veel lol gehad!

Na de heerlijke middag in de zon zochten we een donkere kelder op. Groter kon de tegenstelling niet zijn. In de kelder van de pastoor (klik) hadden we een heerlijk tapas-menu. Echt, de heerlijkste tapas ever! Een afzakkertje in de Ierse pub maakte de avond compleet.

Ik raad het iedereen, die zijn team aan een doel wil laten werken, aan om af te reizen naar Putte. Hier is de link:

http://www.natuurlijkoogsten.nl/