rondje vuurtoren

Vandaag stond een bezoekje aan (o)ma op het programma.

(O)ma woont op een heerlijk plekje op een vakantiepark. Daar geniet zij van een levenslange vakantie. We komen er graag. De kinderen kunnen daar lekker spelen in haar tuin. Het strand is op loopafstand. En het is er ALTIJD mooi weer. (Oké... bijna altijd... we hebben er een zomer met de caravan gestaan, en toen was het net géén mooi weer, 14 dagen lang).

Omdat een loopje voor of na het bezoek niet past in een planning met een beetje uitslapen en uitgebreid ontbijt, besloot ik mijn rondje daar te doen. Het was al voorspeld: in de loop van de middag opklaringen.

Dus in de loop van de middag hees ik me in de hardloophose, bond ik m'n schoenen onder en ik ging op pad. Linkaf, de vuurtoren was mijn baken. Doel: duurloop, ongeveer anderhalf uur, hartslag laag in de vetverbrandingszone. Dat laatste viel niet mee zonder bijna stil te staan. Ik had de wind vol tegen.

De vuurtoren was nog een eind weg. Hij leek lang ook maar niet dichterbij te komen. Op een bepaald ogenblik was hij door de bosjes uit zicht. Maar na 40 minuten stond hij toch ineens aan mijn rechterhand.

Op het strand aangekomen was het heerlijk. Ik weet niet wat dat is met dat lopen, maar de zintuigen staan vol open als ik loop. Ik ruik en voel alles beter. En ik voel me vaak zo gezegend en übergelukkig als ik loop. Ik geef de endorfinen daarvan de schuld. Vandaar ook de verslaving...

Het strand viel me toch wel zwaar. Doordat ik toch behoorlijk wegzakte voelde ik al gauw protest van mijn pezen. Na een klein kwartier besloot ik bij  de eerste strandopgang de duinen weer in te gaan. Op de hoge dijk, met de wind in de rug kon het jasje uit. En precies volgens de planning was ik na een uur een kwartier weer op het punt waar ik wilde zijn.

Na anderhalf uur schoof ik bij (o)ma weer aan op het terras. Wijntje, kopje soep, zonnetje op de kop. Meer heeft een mens niet nodig :-) .

Wat dan tegenviel was de afstand die ik had afgelegd. Nog geen 13 kilometer in anderhalf uur. Maar.... het was wel een onwijs lekker en ontspannen loopje!