motivatie

Dit is een blog waarvan ik niet weet hoe ik de juiste toon moet zetten. Ik weet niet hoe ik het ga omschrijven zonder te verzanden in een klaagzang. Of zonder de indruk te geven dat ik complimentjes nodig heb. Ik wil gewoon beschrijven hoe bijzonder ik het vond wat er vorige week gebeurde. Hoe alles samenkwam tot een punt waarop het ineens weer even lukte. Ik ga een poging doen...

Ik had een beetje gebrek aan motivatie. Ik was moe. Voelde me slap, dik en lusteloos en ongemotiveerd. Ik cirkelde rond in negatieve gedachtes. Het gekke aan de hele situatie is, ik heb eigenlijk geeneens een probleem, gelukkig maar. Hooguit een luxe-probleem. Maar toch vond ik wat ik doe niet goed genoeg. Ik had juist problemen met de negatieve gedachtes die ik had over het niet behalen van mijn doelen.

Met Tarzan had ik er een gesprekje over. Ik vroeg hem, als hij ergens mee zat, hoe vaak op een dag hij daar dan negatieve gedachtes over had. 'Best wel vaak' was zijn antwoord. Ik zei: 'maar hoe vaak is vaak? Is dat 10 keer op een dag, is dat 50 keer, of 100 keer'? 'Nee', zei Tarzan, 'een keer of 3 per dag'. Toen viel bij mij langzaam het kwartje dat als je ergens zeker honderd keer per dag een negatieve gedachte over hebt, dat je dan best wel een probleem hebt.

Dinsdag was de dag waarop alles samenkwam. Mijn vriendin belde en het gesprek kwam op door haar behaalde doelen en mijn gebrek aan motivatie. Ik kreeg de nodige peptalk, ik kreeg de nodige motivatie. Daarna ben ik op internet gaan googelen, in de hoop dat ik wat externe motivatie kreeg. Do something today, your future self will thank you for! Dat was de slogan die ik tegenkwam en waar ik die dag mee aan de slag ging.
Op mijn geliefde moederforum vroeg ik om raad en ik kreeg de tip over een heel nuttig programma met de naam: 'Your future self'. Dat kon geen toeval zijn!

's Avonds reed ik na een training (die ik eigenlijk had willen skippen... het begon al te werken ;-) ) in de auto naar huis. Op de radio viel mijn oor op een tekst die mij drie keer werd toegeschreeuwd: So I'm breaking the habit, I'm breaking the habit, I'm breaking the habit, tonight!
Toen was het me duidelijk. Hier waren hogere machten aan het werk. Dit viel niet meer te ontkennen. Misschien zou mijn buurvrouw het uitleggen als stiekeme gebeden die verhoord werden. Misschien gaf mijn moeder me van boven een duwtje in de goede richting. Maar vanaf dit moment lukte het me weer om mijn doelen voor ogen te zien, en voelde ik weer de motivatie om mijn doelen te gaan halen. En ja... een week is te kort om te zeggen dat het weer gaat lukken maar ik heb me het afgelopen jaar maar weinig strijdlustiger gevoeld dan de afgelopen week.

Het nummer krijgt een ereplekje op mijn ipod :-) Op een minder moment kan ik hem er nog eens bij pakken :-)